Tüm yaşadıklarıma rağmen size hala evlatlarım diyebildiğime göre kötü bir anne değilim diye düşünüyorum. Yine aklımı kalbimi yoruyor bu soru, düşünmeden edemiyorum. Her gece kahroluyorum, yalnızlık canıma tak etti artık! Korkuyorum çoğu gece . Ölümümü istiyorum Rabbimden her gün. Yediğim ekmeğin içtiğim suyun tadı kalmadı artık. Elimde değil, aklıma hep o güzel günler geliyor. Şimdi ise o günler en büyük düşmanım oldu. Ben bu dertle, bu yalnızlıkla zaten fazla yaşayamam, gözlerim kapıya baka baka son nefesimi vereceğim! Bana yaptığınızı evlatlarınızdan bulun demeyeceğim çünkü, bunun nasıl bir acı olduğunu bilemezsiniz.
